MOPS

Mops jest psem wesołym i towarzyskim. Nie wymaga od właściciela wielkiego doświadczenia ani poświęcania dużej ilości czasu na spacery. Mops szczególnymi względami obdarza wybraną osobę w rodzinie i towarzyszy jej na każdym kroku.

Charakter

Od swego pojawienia się mops wzbudzał skrajne uczucia – jedni go podziwiali, inni uważali za wybryk natury. Choć ma zatroskany wyraz pyska, jest psem pogodnym i pełnym życia. Niech nas też nie zwiedzie jego przysadzista sylwetka – to zwierzak obdarzony sporym temperamentem.

Mops szczególnymi względami obdarza wybraną osobę w rodzinie i towarzyszy jej na każdym kroku. Nie przeszkadza to jednak w tym, by był serdeczny również wobec pozostałych domowników. Nie lubi samotności i braku zainteresowania – potrafi okazać, że nie poświęca mu się wystarczająco dużo uwagi. Łagodny i cierpliwy, będzie doskonałym przyjacielem nawet dla kilkuletnich dzieci – muszą się one jednak nauczyć odpowiednio z nim obchodzić.

Zdrowie

W tej rasie nie występują większe problemy zdrowotne, jeśli właściciele odpowiednio dbają o psy. Czasami zdarzają się choroby serca i problemy z układem oddechowym. Przypadłością są też płytko osadzone siekacze i skłonność do odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego mopsom powinno się podawać specjalne gryzaki lub od szczeniaka przyzwyczajać do mycia zębów pastą i szczoteczką. Z rzadka mogą wystąpić problemy z wypadającą rzepką i dysplazją stawów biodrowych. Trzeba też zwracać uwagę na duże oczy, które łatwo uszkodzić lub podrażnić.

Mops jest średnio odporny na warunki atmosferyczne. Ze względu na silnie skrócony pysk może źle znosić upały – latem lepiej więc ograniczyć spacery w pełnym słońcu oraz zapewnić mu zacienione miejsce do odpoczynku i dostęp do wody. Nie szkodzą mu niskie temperatury, choć nie przepada za deszczem i wilgocią. Zimą starszym psom można zakładać ubranka.

Pielęgnacja

Mopsy gubią sierść właściwie przez cały rok – szczególnie intensywnie na wiosnę. Psy z bardzo krótką szatą linieją rzadziej, a te z trochę dłuższą – częściej. Wypadający włos nie ma jednak tendencji do wbijania się w podłoże i łatwo można go sprzątnąć.

Psa tej rasy należy czesać kilka razy w tygodniu. Do pielęgnacji sierści po zimie używamy metalowego gęstego grzebienia lub zgrzebła. Na co dzień wystarczy twarda szczotka z końskiego włosia lub gumowa rękawica. Można też przecierać podopiecznego bawełnianym ręcznikiem lub kawałkiem irchy. Kąpiemy go w miarę potrzeby w szamponie dla psów krótkowłosych o jasnej lub białej maści.

Fałdę przy nosie trzeba przecierać co drugi dzień specjalnym płynem, by nie rozwinął się w tym miejscu stan zapalny. Również uszy należy systematycznie kontrolować. Mops nie wymaga pracochłonnego przygotowania do wystawy – powinien być wykąpany oraz mieć przycięte wystające włoski na ogonie i na portkach.

Od szczeniaka trzeba go uczyć pozycji wystawowej, przyzwyczajać do pokazywania zębów i stania nieruchomo na stole (na nim są ustawiane małe psy podczas wystawy).