Shiba Inu

Pluszowe futro i poręczny rozmiar sprawiają, że Shiba Inu wydaje się atrakcyjnym kompanem dla wielu miłośników psów. Jednak współżycie z Shibą wymaga dużej wiedzy o wychowaniu i tresurze psów, a także dużej ilości wspólnej aktywności fizycznej.

Charakterny i mądry

Shiba Inu to łebski pies: Jest pewny siebie, niezależny i nie lubi się podporządkowywać. Do tych cech dochodzą jeszcze wykształcony zmysł przywiązania do swojego terytorium, zamiłowanie do łowów oraz zasadnicza nieufność wobec obcych – zarówno do ludzi, jak i zwierząt. Shiba Inu to dobry pies stróżujący, nie ma tendencji do nieuzasadnionego szczekania. Jeśli od szczenięcia jest odpowiednio przyuczany, doskonale potrafi się później przystosować do życia w grupie. Zakładając, że będzie przyzwyczajany, zaprzyjaźni się także z innymi zwierzętami domowymi, najlepiej należącymi do rodziny. Komu udało zaskarbić sobie przyjaźń Shiby, może być pewien, że zyskał lojalnego przyjaciela o żywotnym i życzliwym usposobieniu. Zajęty czymś Shiba jest spokojny i powolny, jednak przy tym niezwykle uważny.

Wychowanie: Know-how

Czy jesteś typem przywódcy? Jeśli tak, to doskonale nadajesz się, by wychować psa tej rasy. Ten niezależny czworonóg nie wykazuje powiem najmniejszej chęci, by słuchać próśb i sam siebie postrzega jako najlepszego przywódcę – chyba że potrafisz mu udowodnić, że ostatnie słowo należy do Ciebie, nie do niego. Wychowanie Shiby wymaga zrozumienia, dużej wiedzy i świadomości, delikatnej lecz także zdecydowanej konsekwencji oraz co ważne, naprawdę sporych pokładów cierpliwości. Niepewność, niekonsekwencja lub przesadnie surowe traktowanie – wszystko to Shiba Inu wychwyci bez pudła, zacznie stawiać opór i nie będzie chciał się podporządkowywać. W ten sposób objawia się wrodzona chęć dominacji tych zwierząt. Jeśli jednak jesteś w stanie sprostać wysokim wymaganiom tej rasy oraz jasno i konsekwentnie prowadzić Shibę, nie powinno być więcej problemów. Szczególnie ważna w wychowaniu tej rasy jest intensywna socjalizacja w okresie szczenięcym i wczesnej dorosłości, by dorosłe psy nie miały później poważnych problemów ze znoszeniem innych osobników. Puszczenie Shiby Inu wolno nie zawsze jest najlepszym pomysłem, a to ze względu na ich silnie wykształcony instynkt łowczy – może się zdarzyć, że pies nie zareaguje na nawoływania, u psów tej rasy posłuch wymaga ciężkiego treningu.

Czas na świeżym powietrzu

Łono natury przy każdej pogodzie – długie spacery to ulubione zajęcie japońskiego Shiby. Także w czasie deszczu chętnie wychodzą na zewnątrz. Dorosłe osobniki mogą stać się wspaniałymi towarzyszami do joggingu lub jazdy rowerem. Pamiętaj jednak, żeby stopniowo budować kondycję tego czworonoga, weź także pod uwagę jego instynkt łowcy. Shiba Inu będzie wykonywał jedynie te zadania, które z jego punktu widzenia są sensowne, dlatego na przykład zwykłe aportowanie to zdecydowanie mało interesujące dla niego zajęcie. Niektórych przedstawicieli rasy może natomiast zainteresować sport, na przykład agility – najlepiej sprawdź razem ze swoim Shibą, co obojgu Wam sprawia największą radość!